Во текот на работењето, деловните субјекти, институциите и органите често пати имаат потреба да испраќаат свои вработени (или надворешни соработници) на службен пат во земјата или во странство, со цел да извршат разни работни ангажмани, при што настануваат трошоци по повеќе основи. Трошоците поврзани со престојот и исхраната, но и останатите трошоци на самото службено патување, работодавачот има обврска да му ги надомести на работникот. Во текстот што може да го симнете на ПОВЕЌЕ се задржуваме на нормативниот, сметководствениот и на даночниот третман на овие трошоци.